Hij was een grote artiest… Jozef van den Berg.

Op 74 jaar overleed hij.

Hij was een acteur, die plots monnik werd.
Hij woonde zijn laatste jaren “op zichzelf, alleen” (in een klooster in Griekenland).

VRT Nieuws vertelt over hem.

In de jaren 70 en 80 was hij heel bekend in Nederland en in ons land.
Hij bracht mooie, ontroerende voorstellingen.
Bijvoorbeeld over poppen die in een kist woonden.

Hij stopte plots met zijn voorstellingen.

Dat gebeurde op de scène in Antwerpen.
Een merkwaardig moment in de theatergeschiedenis.

Jozef Van den Berg trok rond als poppenspeler voor kinderen.
Later ook voor kinderen én volwassenen.

“Moeke en de dwaas” was zijn bekendste stuk.
Hij maakte zelf zijn poppen die in een kist woonden:
-Portemonnee
-Mevrouw de Heks
-Meneer de Koning
-Grootoog
-Pietje de Rups
-Frederik de Vogel

Nog veel meer van deze artiest Jozef van den Bergh.

Theaterencyclopedie

Enkele andere voorstellingen:
“Appeloog”, “De geliefden” of “De dans van de bultenaar”.

Van den Berg reisde de wereld rond: van Australië tot Canada.

Eind jaren 1980 speelde Jozef zijn laatste stuk: “Genoeg gewacht”.
Hij deed dat voor zijn broer die ernstig ziek was en in een rolstoel zat.
Op 14 september 1989 zou hij die voorstelling spelen in De Singel in Antwerpen.
Maar toen gebeurde er iets heel bijzonders. 
Voor het stuk begon, sprak hij tot het publiek.
Vijf minuten voor het begin van de voorstelling die nooit door zou gaan.
Om 19.55 uur.

Hij zei dat hij meteen zou stoppen in het theater.

Een lang verslag op EO.

Radio1 VRT interview.
“God is liefde. Hij wil dat alle mensen liefde zijn. Maar we lopen vandaag allemaal weg van God”, zegt van den Berg.
“Het is zoals de zon die voor iedereen schijnt, behalve voor mensen die achter muren in de schaduw gaan staan.”

Sommigen mensen zegden dat hij gek was.
Zeker toen hij zijn gezin (waar hij veel van hield) achterliet.
Toen verklaarden ze hem gek.
Dat deed pijn.
Maar hij heeft het juiste gedaan: dat is naar God luisteren, zo besloot van den Berg.

“Een acteur van Christus”…
De Portemonee zit in zijn zak en ook het dagboek van Jozef.
“God wil ons iets dringends vertellen” (dat komt ooit in een boek).



Vaarwel:
Voor mij is het voorbij.
Ik zoek de werkelijkheid.
Ik kan geen dingen meer zeggen die niet waar voor mij zijn.
Ik zeg u allen goeiendag.
Mijn theaterleven zit er wat dat betreft op.
Ik ga.
Het ga u allen goed.
Het geld wat u hebt betaald kunt u terugkrijgen bij de kassa.
Tot ziens.

Heel wat uitleg over “poppenkast”.